هیچ دارویی برای درمان سلیاک وجود ندارد و یک رژیم غذایی بدون گلوتن تنها راه کنترل بیماری سلیاک است.
افراد مبتلا به بیماری سلیاک مقاوم باید توسط متخصصین درمانشوند. ممکن است چندین علت برای این شرایط وجود داشتهباشد. پزشکان اغلب از استروئید (یک استوئید موضعی و یا استروئیدهای سیستمیک مانند پردنیزون) برای درمان استفادهمیکنند. گاهی اوقات نیز، برای درمان سلیاک مقاوم از داروهای مشابهای استفادهمیشود که برای درمان موارد غیر مقاوم استفادهمیشود.
با این حال، بیش از نیمی از بزرگسالان مبتلا به بیماری سلیاک علائم و نشانههایی دارند که به سیستم گوارش مرتبط نیستند، از جمله:
«میکوباکتریوم توبرکلوسیس» به رنگ قرمز در خلط سل فعال[ویرایش]
علیرضا افتخاری مرد هزار چهره موسیقی ایران کنار دختران جذابش+ عکس و بیوگرافی
یک عفونت کانون سیمون بهطور معمول در بالای ریه دیده میشود.[۴۷] این انتقال خونی میتواند بیماری را به محلهای دورتر از جمله غدد لنفاوی محیطی، کلیهها، مغز و استخوانها نیز گسترش دهد.[۱][۴۸] سل بر تمام قسمتهای بدن تأثیر میگذارد، هر چند به دلایل نامعلوم به ندرت قلب، عضلات اسکلتی، لوزالمعده یا تیروئید را تحت تأثیر قرار میدهد.[۴۹]
[۸۱] عفونت مجدد ممکن است موجب بیش از ۵۰٪ از موارد فعال شده مجدد در مناطقی که در آن سل شایع است، بشود.[۸۲] احتمال مرگ و میر ناشی از سل در حدود ۴٪ در سال ۲۰۰۸ بود، که کمتر از ۸٪ در سال ۱۹۹۵ است. شیوع[ویرایش]
× هر آنچه که باید درباره بیماری سلیاک بدانید
در کانادا و استرالیا، سل در میان مردم بومی به ویژه در مناطق دور افتاده، بسیار رایج است.[۸۷][۸۸] در آمریکا، مرگ و میر ناشی از سل سکنه بومی پنج برابر بیشتر است.[۸۹]
باکتریهای سل میتوانند از یک منطقه آسیبدیده بافت وارد جریان خون می شوند. آنها میتوانند در سراسر بدن گسترش یافته و کانونهای متعدد بیماری سل و عوارض ان عفونت را ایجاد کنند که مانند برآمدگیهای کوچک سفید در بافتها دیده میشوند.
سل به ازدحام بیش از حد و تغذیه نامناسب بسیار مرتبط است. این ارتباط باعث میشود که سل یکی از بیماریهای اصلی در اثر فقر باشد.
بنابراین باید سعی کنید که کنترل این بیماری را در دست بگیرید، قبل از اینکه این بیماری کنترل شما را در دست بگیرد.
خوشبختانه برای دوستداران نان و ماکارونی با بیماری سلیاک، محصولات بدون گلوتن نیز موجود است. جایگزینهای گلوتن برای بسیاری از مواد غذایی حاوی گلوتن وجوددارد.
لوپوس نوعی بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم دفاعی بدن، علیه ارگانها و بافتهای پیوندی خودی عمل کرده و بهآنها آسیب میرساند. زنان در مقابل این بیماری دهبرابر بیشتر از مردان آسیبپذیرند. این بیماری اغلب پوست و چندین اندام داخلی را درگیر میکند و با وجود اتوآنتی بادی در خون همراه است.